ΒΥΖΑΝΤΙΟ-BYZANTIUM
Το συμβολο του Βυζαντιου ειναι ο δικεφαλος αετος.το ενα κεφαλι κοιταζει στην ανατολη και το αλλο στην δυση.Τα χρωματα του Βυζαντιου ειναι το κιτρινο και το μαυρο,ενω σε περιοδο πολεμου το πορφυρο και πρωτευουσα του η Κωνσταντινουπολη.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος ο πρωτος αυτοκρατορας του Βυζατιου υπήρξε ρωμαίος αυτοκράτορας από το 274μ.Χ. έως το 330μ.Χ.Και Αυτοκράτορας του Βυζαντιου από το 330μ.Χ. εως το 337μ.Χ.
Μετα απο αυτον...
Η δυναστεία του Μεγάλου Θεοδοσίου (379-457)
Η δυναστεία του Λέοντος (457-518)
Η δυναστεία του Ιουστινιανού (518-610)
Η δυναστεία των Ηρακλειδών (610-717)
Η δυναστεία των Ισαύρων (717-820)
Η δυναστεία του Αμορίου (820-867)
Η Μακεδονική δυναστεία (867-1057)
Η δυναστεία των Δουκών(1057-1081)
Η δυναστεία των Κομνηνών (1081-1185)
Η δυναστεία των Αγγέλων (1185-1204)
Η δυναστεία των Λασκάρεων(1204-1258)
----Λατινοκρατία (1204-1216)----
(Απο την κατάληψης της Κωνσταντινουπόλεως από τους σταυροφόρους)
Βυζαντινός Φοίνικας (1216-1258)
Η δυναστεία των Παλαιολόγων (1258-1453)
Ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολογος υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας τού Βυζαντίου.H άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους εγινε στις 29/5/1453. Η πολιορκία άρχισε αρχές Απριλίου όταν σουλτάνος ήταν ο Μωάμεθ ο Β'. Στις 7 Απριλίου άρχισε ένας κανονιοβολισμός που προκάλεσε ρήγματα στα τείχη της βασιλεύουσας.Στις 20/4 ο πλοίαρχος Φλαντανελάς σπάει τον αποκλεισμό και περνάει στο Κεράτιο .Ο Μωάμεθ στέλλει τότε πλοία από στεριά και τα ρίχνει στο Κεράτιο . Στις 25/5 ο Μωάμεθ ζητά από τον αυτοκράτορα να του παραδώσει την Πόλη ..Η απάντηση του Παλαιολόγου ήταν αρνητική .Στις 29/5 μέρα Τρίτη έγινε η μεγάλη έφοδος των Τούρκων. Η ανακάλυψη μια μικρής πύλης της Κερκόπορτας σπάζει την άμυνα των Βυζαντινών . Οι εχθροί ορμούν στη Πόλη και τότε ακούστηκε το « Η Πόλις Εάλω » .Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο τελευταίος αυτοκράτορας πολέμησε ηρωικά στην πρώτη γραμμή.
Ο θρύλος λέει ότι τη στιγμή που ο βασιλιάς περικυκλώθηκε από τους Τούρκους, ένας άγγελος του Κυρίου τον άρπαξε και τον έκρυψε σε μια σπηλιά, αφού πρώτα τον μαρμάρωσε. Στη σπηλιά αυτή περιμένει για αιώνες ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" να ξαναέρθει την κατάλληλη στιγμή, "το πλήρωμα του χρόνου", και ο άγγελος Κυρίου θα του ξαναδώσει τη ζωή και το σπαθί του για να διώξει τους Τούρκους από την Κωνσταντινούπολη. Θα τους κυνηγήσει μέχρι την "Κόκκινη Μηλιά" και στη μάχη που θα γίνει,οι Τούρκοι θα νικηθούν και "θα κολυμπήσει το μοσχάρι στο αίμα τους". Οι Τούρκοι ψάχνουν συνεχώς να ανακαλύψουν τη σπηλιά, όπου βρίσκεται ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς για να χτίσουν την είσοδό της, ώστε να μην μπορεί να ξαναβγεί από εκεί. Όμως, οι προσπάθειες τους είναι συνεχώς άκαρπες, αφού ο άγγελος προστατεύει τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά και περιμένει την εντολή του Θεού για να τον ξυπνήσει.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 
Στις 26 Ιανουαρίου γίνεται στη Βοστίτσα η λεγόμενη σύναξη των προεστών του Μοριά.Συμφωνούν όλοι να περιμένουν την άφιξη του Υψηλάντη για να ξεκινήσει η εξέγερση.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποφασίζει να εισβάλει στα ρουμανικά πριγκηπάτα κηρύσσοντας την επανάσταση. Πρώτη πολεμική πράξη ήταν η διάβαση του ποταμού Προύθου, στην Μολδαβία στις 22 Φεβρουαρίου 1821 και η είσοδος στο Ιάσιο. Στις 24 Φεβρουαρίου βγάζει την ιστορική του προκήρυξη που καλεί τους Έλληνες να πάρουν τα όπλα.Την 1 Μαρτίου αρχίζει την πορεία του προς τη Βλαχία αφού ενώθηκε με τα τμήματα πολλών Ελλήνων εθελοντών. Μαζί με τον Ιερό Λόχο που είχε συγκροτηθεί από 500 περίπου σπουδαστές, η στρατιωτική δύναμη του Υψηλάντη έφτανε τους 7.000.
Την 1 Μαρτίου ξεκινά από την Κωνσταντινούπολη με προορισμό την Πελοπόννησο ένα καράβι φορτωμένο με προκηρύξεις για εξέγερση.
Στο δεκαήμερο μεταξύ 14-25 Μαρτίου δόθηκε το έναυσμα της επανάστασης σε διαφορετικά σημεία στο Μοριά.Στις 14 Μαρτίου 1821 καταφθάνει στη Ζάχολη,ο ηγούμενος Γερμανός ,όπου υψώνει την Σημαία της Επαναστάσεως.Στις 20 Μαρτίου οι Ελληνες χτύπησαν τους Οθωμανούς των Καλαβρύτων και επιάσαν τον πασά Αρναούτογλου . Στις 21 Μαρτίου, ξεσηκώθηκε η Πάτρα,οι Οθωμανοί αναγκάστηκαν να κλειστούν στο φρούριό της. Στη Μάνη εξοπλίστηκαν 2.000 Μανιάτες και Μεσσήνιοι.Στις 23 Μαρτίου μπήκαν στην Καλαμάτα και αυτό είναι η πρώτη πολεμική επιτυχία της επανάστασης. Στις 24 Μαρτίου ξεσηκώθηκε η Φωκίδα στη Ρούμελη.
Στην Καλαμάτα συστάθηκε η Μεσσηνιακή γερουσία και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης τοποθετήθηκε επικεφαλής της.
Στις 25 Μαρτίου του 1821, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε μία ελληνική σημαία και κήρυξε την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας.
Στην Στερεά Ελλάδα κηρύχθηκε επίσημα η έναρξη της επανάστασης στις 27 Μαρτίου, στη μονή οσίου Λουκά κοντά στη Λιβαδειά.
Η επανάσταση επεκτάθηκε γρήγορα σε όλη την Πελοπόννησο και Ανατολική Στερεά και είχε μεγάλη επιτυχία αφού πέρασαν στον έλεγχο των επαναστατών πολύ σύντομα,Ζάχολη,Καλαμάτα,Αίγιο,Καλάβρυτα, Άργος,Φανάρι,Γαστούνη,Ναύπλιο,Σάλωνα,Γαλαξίδι,Λιβαδειά,Θήβα
Μέχρι το τέλος Μαρτίου οι μουσουλμάνοι είχαν εγκαταλείψει τα πεδινά της Πελοποννήσου.Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν συγκεντρωθεί στην Τρίπολη.
Οι ειδήσεις για εξέγερση και στο Μοριά έφτασαν στο τέλος Μαρτίου και στην Υψηλή Πύλη.Εκδηλώθηκαν σφαγές διακεκριμένων προσώπων και προεστών στην Πόλη,όπως και σε Αϊβαλί, Ρόδο, Κύπρο.Ανήμερα το Πάσχα (1821), μετά τη θεία λειτουργία,απαγχονίστηκε στην κεντρική πύλη του πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε' .Το σώμα του, αφού έμεινε κρεμασμένο για τρεις μέρες, περιφέρθηκε στην πόλη και μεταφέρθηκε με ακάτιο και ρίχτηκε στην μέση του Κεράτιου κόλπου.
Η πρώτη στρατιωτική αντίδραση από τους Οθωμανούς ήρθε από τον Γιουσούφ πασά (Σέρρες). Στις 3 Απριλίου, έκαψε την Πάτρα και εγκαταστάθηκε εκεί. Το φρούριο της Πάτρας και τα φρούρια του Μοριά (Ρίο) και της Ρούμελης (Αντίρριο) θα μείνουν στα χέρια των Οθωμανών σε όλη τη διάρκεια του πολέμου.
Στις 30 Μαρτίου ξεσηκώθηκε η Ύδρα και στις 3 Απριλίου οι Σπέτσες και ακολούθησαν ο Πόρος, η Σαλαμίνα και η Αίγινα και στις 10 Απριλίου τα Ψαρά.
Στις 15 Απριλίου,οι Ελληνες μπηκαν στην Αθηνα περιορίζοντας τους ντόπιους μουσουλμάνους στο κάστρο της Ακρόπολης. Στις 18 Απριλίου οι Ρουμελιώτες μπηκαν στην Υπάτη και την ίδια μέρα ξεσηκώθηκε η Σάμος.
6 Απριλιου ηρθε η στρατιωτική απάντηση του Χουρσίτ πασά της Πελοποννήσου.Το πρώτο σκέλος των στρατευμάτων υπό τη διοίκηση του Μουσταφάμπεη, πέρασε στην Πελοπόννησο και επιδόθηκε σε συστηματικές καταστροφές πόλεων που είχαν περιέλθει στους εξεγερμένους. Το δεύτερο σκέλος των στρατευμάτων υπό τον Ομέρ Βρυώνη βρισκόταν στη Φθιώτιδα με εντολή τη διενέργεια τακτικών εκκαθαριστικών επιχειρήσεων από βορά προς νότο.
Τα ελληνικά στρατιωτικά τμήματα που (μια μέρα πριν) είχαν καταλάβει την Υπάτη, αποφάσισαν να την εγκαταλείψουν και να αντιμετωπίσουν την οθωμανική στρατιά στην Φθιώτιδα σε τρία σημεία: Ο Πανουργιάς στη Χαλκωμάτα, ο Δυοβουνιώτης στο Γοργοπόταμο και ο Διάκος στην Αλαμάνα. Στις 24 Απριλίου, ο Ομέρ Βρυώνης επιτέθηκε και στα τρία σημεία ταυτόχρονα. Ο Πανουργιάς και ο Δυοβουνιώτης αναγκάστηκαν σε υποχώρηση, όμως το τμήμα του Διάκου που αντιστάθηκε πεισματικά στη γέφυρα της Αλαμάνας σφαγιάστηκε και ο ίδιος συνελήφθη επιτόπου. Λίγες μέρες αργότερα τα ελληνικά στρατιωτικά σώματα ηττήθηκαν στο Ελευθεροχώρι της Λαμίας. Στις 8 Μαΐου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος κατάφερε πλήγμα στον Ομέρ Βρυώνη στο χάνι της Γραβιάς. Με 120 μαχητές αντιμετώπισε επιτυχημένα τις οθωμανικές επιθέσεις προξενώντας τους σημαντικές απώλειες.Οι Τούρκοι αποσύρθηκαν προσωρινά στην Μενδενίτσα.
Στις 6 Απριλίου είχε περάσει μέσω Ρίου στην Πελοπόννησο ο Μουσταφάμπεης.Έκαψε τη Βοστίτσα,έκαψε το Άργος, διάλυσε την πολιορκία του Ναυπλίου και μπήκε πανηγυρικά στην Τρίπολη στις 6 Μαΐου. Στις 12 Μαΐου επιχείρησε την διάσπαση της πολιορκίας της Τρίπολης και επιτέθηκε με ισχυρές δυνάμεις.Τη θέση υπερασπίσθηκαν λυσσαλέα, στρατιωτικά σώματα των Μαυρομιχαλαίων και του Κολοκοτρώνη.Την επόμενη ο Μουσταφάμπεης άρχισε υποχώρηση που η ελληνική αντεπίθεση μετέτρεψε σε άτακτη φυγή με σημαντικές απώλειες. Ο Μουσταφάμπεης επιτέθηκε στις 18 Μαΐου στα Δολιανά και στα Βέρβαινα, όπου ηττήθηκε από τα ελληνικά στρατιωτικά σώματα και επέστρεψε άπρακτος στην Τρίπολη.
Στις 7 Μαΐου επαναστάτησαν τα Εικοσιτέσσερα χωριά του Πηλίου της Θεσσαλίας.Στις 9 Μαΐου οι επαναστάτες από όλα τα χωριά μαζεύτηκαν έξω από το Βόλο και πολιόρκησαν τους Οθωμανούς που κλείστηκαν στο φρούριο της πόλης. Στις 11 Μαΐου οι επαναστάτες μπήκαν στο Βελεστίνο.Λίγες μέρες αργότερα οταν εμφανίστηκε ο Δράμαλης (από τη Δράμα), διαλύθηκαν αμέσως προς τα χωριά τους. Ο Δράμαλης έκαψε την Κάπουρνα και τα Κανάλια, ανέβηκε μέχρι τη Μακρυνίτσα.Στις 25 Μαΐου συνάντησε αντίσταση στα Λεχώνια και δεν προχώρησε.
Στις 8 Μαΐου επαναστάτησε και η Εβοια και στις 17 Μαΐου η Μακεδονια. Η οθωμανική απάντηση ήταν εδώ άμεση με συλλήψεις ομήρων και καταλήψεις πόλεων. Ιδιαίτερα δεινοπάθησε η Θεσσαλονίκη.
Στις 21 Μαΐου κήρυξαν την επανάσταση και στην Κρήτη. Στο νησί υπήρχε ισχυρό και εμπειροπόλεμο τουρκικό στοιχείο και η επανάσταση καταπνίγηκε γρήγορα.
Στις 20 Μαΐου επαναστάτησε το Μεσολόγγι. Στις 4 Ιουνίου επαναστάτησε και το Καρπενήσι.
Στην πρώτη του έξοδο από τα Δαρδανέλλια ο οθωμανικός στόλος βρήκε μπροστά του τα ελληνικά πολεμικά. Στις 27 Μαΐου ο Τομπάζης κυνήγησε την οθωμανική μοίρα και κατάφερε να αποκλειστεί το μεγαλύτερο πλοίο (πλοίο της γραμμής με 76 πυροβόλα) στον κόλπο της Ερεσσού, το οποίο ανατινάχτηκε τελικά από τον Παπανικολή με πυρπολικό φτιαγμένο στα Ψαρά, με σημαντικές απώλειες των Οθωμανών.
Το 1824 Η πολιτική κρίση μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών πήρε τη μορφή ένοπλης αναμέτρησης, οδηγώντας σε εμφύλιο πόλεμο.Στα μέσα του έτους ο Τουρκικος και ο Αιγυπτιακός στρατός βρηκε την ευκαιρια και κατέπνιξε την επανάσταση στην Κρήτη και κατέστρεψε την Κάσο και τα Ψαρά.Στην Ναυμαχία στον κόλπο του Γέροντα ομως στις 28- 29 Αυγούστου ο ενωμένος τουρκικός και αιγυπτιακός στόλος έπαθε μεγάλες καταστροφές απο τον Ελληνικο στολο του Καναρη και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τις επιχειρήσεις ως τον επόμενο χρόνο.
Το 1825 ο Ιμπραήμ,αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο.Εκει βρήκε τους Έλληνες απροετοίμστους και εξαντλημένους από τον εμφύλιο πόλεμο.Ο Κολοκοτρώνης κρατούνταν από την κυβέρνηση στη φυλακή και ο Ιμπραήμ χωρίς να συναντήσει ιδιαίτερη αντίσταση κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου. Την ίδια περίοδο στη Στερεά άρχιζε η δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου, που κράτησε ένα χρόνο (15 Απριλίου 1825 - 11 Απριλίου 1826) και έληξε με την ηρωική έξοδο των πολιορκημένων, ένα γεγονός που συγκλόνισε ολόκληρη την Ευρώπη.
Το 1826 οι Τουρκοαιγύπτιοι υφίστανται σοβαρές απώλειες στη σύγκρουσή τους με το στρατό των Μανιατών.Τον Αύγουστο, οι Τούρκοι καταλαμβάνουν την Αθήνα.Στις 23 Μαρτίου ο Άγγλος Δούκας και ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας,υπέγραψαν το Πρωτόκολλο της Πετρούπολης που με το οποίο αναγνωρίζεται το δικαίωμα για πολιτική ανεξαρτησία στους Έλληνες. Το Πρωτόκολλο της Πετρούπολης προέβλεπε την ίδρυση αυτόνομου κράτους με το όνομα "Ελλάς" που θα κατέβαλλε φόρο υποτέλειας στο σουλτάνο.
Το 1827 με αρχηγο τον Καραισκακη στη μάχη του Φάληρου οι Έλληνες θα συντριβούν και ο Καραισκακης σκοτώνεται στη μάχη.Στο σημείο αυτό ουσιαστικά τελειώνει η πολεμική δραστηριότητα των Ελλήνων.Στις 8 Οκτωβρίου, οι ενωμένες ναυτικές μονάδες της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας συνέτριψαν τον ενωμένο τουρικικό και αιγυπτιακό στόλο, στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου και επέβαλαν στο σουλτάνο την απόφασή τους για ίδρυση ελληνικού κράτους.Με την Ιουλιανή Σύμβαση, το αυτόνομο ελληνικό κράτος εκτεινόταν στη γραμμή Αμβρακικού - Παγασητικού. Με ψήφισμα της 3ης Απριλίου, στην Τροιζήνα, εκλέχθηκε Κυβερνήτης της Ελλάδος για επτά χρόνια, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Το 1828 στον Ρωσοτουρκικος πολέμο, ο οποίος έληξε το επόμενο έτος,η Τουρκία όχι μόνο νικήθηκε, αλλά υπέστη την ταπείνωση να δει τα ρωσικά στρατεύματα να πλησιάζουν στην Κωνσταντινούπολη.
Το 1830 υπογράφεται το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο ιδρύεται ανεξάρτητο ελληνικό κράτος με σύνορα στη γραμμή Σπερχειού - εκβολών Αχελώου.
Το 1831 οι προσπάθειες για βελτίωση των συνόρων συνεχίστηκαν και τελικά επετεύχθη το Σεπτέμβριο η προς βορρά επέκταση των συνόρων της χώρας στη γραμμή Παγασητικού - Αμβρακικού.
